باران صدای پای توست

آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشق

باران صدای پای توست

آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشق

عبور او در یاد

 

 عبور او در یاد

کسی مرا از پشت پنجره صدا می کرد

                          کسی که چشم او به رنگ آسمان آبیست

کسی که قلب او همیشه پر احساس است

                        کسی که جای ستاره در آسمانش خالیست

کسی که دریایی ترین واژه لبخند است

                         کسی که شبنم آبی صداقت از او جاریست

کسی که از عمق چشمانش چکیده قطره اشک

                              کسی که قلب کویر به یاد او مهتابیست

                       

                              

کسی که آخرین سفیر غزل های دیدار است

                              کسی که تنها به خاطر او زمستان بارانیست

کسی که معمای طلاطم دریاســـــــــــت

                              کسی که آرامش من در هوای طوفانیست

 کسی که همیشه ساکن دریا و قایق بود

                                کسی که از غم او ژاله در تب و زاریست

کسی که از نبود او بغض آسمان میگیرد

                            کسی که به عشق او غزلهای من نورانیست

کسی که عبور او همیشه در یاد است

                          کسی که نام من(لیلا)همیشه بر لبش جاریست   

                        لیلا علی اکبری                

                                          

                            

نظرات 1 + ارسال نظر
................. دوشنبه 29 بهمن‌ماه سال 1386 ساعت 05:53 ب.ظ

من دوست دارم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد