بیا پیمانی ببندیم از عشق

 

  بیا پیمانی ببندیم از عشق

در آستانه پو چی ام بی تو 

                 امروز بیا شادی را به من هدیه کن 

                                فردا خیلی دیر است 

                 با کوج پرستو ها می آیی اگر به عشق باور داشته  باشی 

شاخه های خشکیده وجودم را جان می بخشی 

                مهر سکوت را از لبانم می گشایی 

                                    بیا پیمانی ببندیم از عشق

  

آسمان سهم ما میشود با باران 

                   اگر تو بخواهی............... 

                           حس بودنت دردهایم را تسکین می دهد 

                                             لبهایمان شکوفه زندگی می دهند 

دستهایمان سزاوار یکی شدن خواهد شد 

           پیمان می بندیم در قلبمان اگر تو بخواهی......... 

                                    دستهای خشک بیابان قلبم را تسخیر می کند 

         در سیاهی بی خبری از تو خواهم سوخت 

   

آسمانی که ستاره اش می سوزد 

           بارانی که رنگین کمانش آتش می گیرد 

                            خورشیدی که نورش خاموش میشود 

                                    و ماهی آویزان در تاریکی شب............. 

دریایی که خشک میشود و  

                                 پرندگانی که در نمکزار جان می دهند 

         وقتی پیمانی در قلبم نباشد 

  

با تو بودن سهم زیادی از زندگیست؟ 

                     پیمانی که با ستاره ها خاموش میشود 

                                      و خاطره ای زنگار گرفته از بودنمان 

                         اینجا با هم بودنمان رویایی مه گرفته 

                                  و عشقمان سرابی در کویر سوزان بی خبریست  

 

نفس هایم یکی یکی تمام میشود 

                                تصویرم در قاب ذهنت خاک فراموشی میگیرد 

                                                      تو نمی آیی ............ 

و من با ستاره های خاموش می مانم 

                         و رنگین کمانی که آتش میگیرد  

 

 (لیلا بهمن ۱۳۸۷)