باران صدای پای توست
آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشقباران صدای پای توست
آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشقدرباره من
دنیای درونم کودکی مهربان و پر جنبش است و احساس میکنم هرگز با آدمها نبوده ام و روزی بالهایم را چیده اند آدمها تا در کنارشان بمانم.....من به پروانه شدن می اندیشم
ادامه...
پیوندها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همه- خدایا آغوشت را می خواهم.
- چترمان باز است
- عاشق تر از همیشه
- اضطراب
- پروانه ی سوخته .................
- پیله زندگی برایم تنگ است ...................
- مادر بزرگ خدا نگهدار
- پروانه ها کجایید؟
- چشمانت را ببند
- میخواهم پایانم را زیباتر کنم..................
- امروز
- دوباره خواهم نوشت.................
- فردا میروم و تو فرصتی برای وداع نخواهی داشت
- خوشبختی نزدیک است آن را خواهم یافت
- چه خوب که من زمینی نیستم
- باران مرا صدا می زند
- زیر بارون عاشقانه دنبال عشقم میگردم...................
- من مثل هیچکس نیستم.
- سکوت غمگین غروب ساحل پر از یاد من است
- وقتی بمیرم ایستاده دفنم کنید
- حقیقت بزرگ عشق
- سلام به زندگی
- من در این تنهایی هوس مردن را در خودم میبینم
- غروب دریاچه
- میخواهم پرواز کنم
- سایه ای که نمی آید...................
- میدانم تو می آیی.................
- ولنتاین
- بیا پیمانی ببندیم از عشق
- من به پروانه شدن می اندیشم.
- سحر !زمستان چه نا جوانمردانه با نبودنت آغاز شد
- حالا آزادی رنگ قفس میگیرد
- دنیا کوچک است
- حالا من مانده ام با خاطره ای از جنس سایه ات....
- کجایی بی خبر؟
- کجاست دستهای گرم آفتاب؟
- تو که نباشی پاییز دلگیر است
- وای اگر باران ببارد و تو نباشی
- من با خودم آشتی میکنم
- شمع میشوم اما نمیسوزانم هرگز پروانه ای را
- خداحافظ برای همیشه
- کجای زمینی عشق من؟
- یه لبخند به یه قبر سرد هدیه کن
- حضور عشق
- مهر من
- تولد من
- من با تو پرواز می کنم
- you raise me up
- با من بمان
- سفر با تو
بایگانی
- آذر 1395 1
- دی 1392 1
- آذر 1392 1
- خرداد 1391 2
- اردیبهشت 1391 1
- اسفند 1389 1
- بهمن 1389 1
- آذر 1389 1
- شهریور 1389 2
- اردیبهشت 1389 1
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 1
- دی 1388 1
- آبان 1388 1
- مهر 1388 2
- شهریور 1388 2
- تیر 1388 2
- خرداد 1388 1
- اردیبهشت 1388 2
- اسفند 1387 1
- بهمن 1387 3
- دی 1387 2
- آذر 1387 3
- آبان 1387 2
- مهر 1387 3
- شهریور 1387 2
- مرداد 1387 2
- تیر 1387 3
- خرداد 1387 4
- اسفند 1386 1
- بهمن 1386 1
- دی 1386 4
- آذر 1386 1
- آبان 1386 9
- مهر 1386 8
آمار : 173632 بازدید
Powered by Blogsky
اضطراب
اضطراب
صدای پای شب مرا می ترساند
متنفرم از جیر جیر جیرکها
منزجرم از تاریکی....
صبح زودتر بیا من تنهایی را دوست ندارم...
جغدی در آشیانه کوچکم لانه کرده
و تمام آرزوهای کوچکم را در سیاهی شب میسوزاند
تعبیر خوابهایم را شوم می کند
و قلبم را در تسخیر نا امیدی می سوزاند.............
آشیان ویرانه ام را با کدامین امید دوباره بسازم؟
بگو باد نوزد...........
پناهگاهم لرزان است
لیلا۱۳۹۱.
نویسنده و شاعر:لیلا علی اکبری
سه‌شنبه 9 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 09:27 ق.ظ
لیلای عزیز در شعرهات خیلی کلمه ی نفرت و انزجار به کار می بری. اگرچه همه ی آدمهای نسل من و تو عاشق شده ایم و شکست خورده ایم و دردهای ناگفته داریم و .... اما کمی جهان بی نی ات را عوض کن. دنیا را سیاه و سفید نبین. روزی دوستی این را به من گفت و من در دلم به دل خوشش سیری چند خندیدم. ولی امروز در ۳۳ سالگی به حرف ۱۲ سال پیش آن آدم رسیده ام و خوشحالم. آرام ترم. موفق ترم. راحت ترم حتا با اینکه دردهایم کم نشده اند. شعرهای خوب حتا وقتی درد دارند از کلمات تلخ به این شدت و این قدر مستقیم و نابجا استفاده نمی کنند. موفق باشی