باران صدای پای توست

آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشق

باران صدای پای توست

آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشق

سکوت غمگین غروب ساحل پر از یاد من است

 

 

 

    

آنگاه که بر روی برگهای زرد پاییزی قدم بر میدارم 

                  

                 احساس میکنم به آرزوهایم نزدیک میشوم... 

                                    

                          شاداب باش قدم بردار خوشبختی نزدیک است 

 

                                        از آسمان از ستاره ها و از زندگی میگذرم  

  

             وقتی باران ببارد از هر آنچه دروغین است شسته میشوم 

 

                      

                                  

 

 

  

 با رنگین کمان زنده خواهم شد 

 

                    آسمان دوباره ستاره میچیند 

 

                                           چشمهایم نور باران میشود 

 

                   من با نور کدام ستاره جان میگیرم؟ 

 

 دریا من را میخواهد 

 

                   از کدام صدف متولد شده ام در کدام دریا؟

 

 

 آغوش خیس دریا مراانتظار میکشد 

 

                    دریایییم این جا چه میکنم؟ 

 

 

 غورباغه ها هزار بار بهتر از آدمهای فریبکارند 

  

             سکوت غمگین غروب ساحل پر از یاد من است

 

                               شرجی دریا بغض دردناک دوری من از اوست

 

 

  

 

 لیلا شهریور۱۳۸۸ 

وقتی بمیرم ایستاده دفنم کنید

  

 

 وقتی بمیرم ایستاده دفنم کنید ,همه عمر بر روی پاهای خودم ایستاده ام

اینک فاصله های سپید زندگی ام با خواب پر میشود

تمام عمر یاد گرفته ام در سکوت فریاد بزنم

می خواهم خیالبافی کنم ,واقعیت زندگی تلخ است   

 

از ایستادگی مردم و از خاکستر خودم دوباره متولد شدم,ققنوس افسانه نیست............... 

 

 

شانه های زخمی و شکسته من با خزان فرو میریزد و اولین باد پاییزی مرا خاطره میکند

کجاست اشعه نورانی آفتاب؟  

فانوسی در کنار ساحل میبینم,چه کسی منتظر من است؟

شکوفه ای در کنار باغچه لبخند میزند

باران میبارد و رنگین کمان جان میگیرد  

 

 

 آفتاب دوباره میتابد

            و من هنوز ایستاده ام.......  

 

   لیلا  ۱۳۸۸ .............................................