باران صدای پای توست

آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشق

باران صدای پای توست

آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشق

چشمانت را ببند



   تقدیم به روح پاک مرضیه دختر عموی عزیزم که پرواز کرد

  

  

 شعر سپیدم سیاه شد

وقتی به جای سرت

تابوتت بر شانه ام نشست

وقتی به جای دست من

مرده شور

گره  زلف تو را باز کرد

نازنین...

چشمانت را ببند

تا من هم بخوابم

مگر نمیدانی که هر شب

با چشمان تو به خواب میروم
 

 

 

...............................................................................دوستت دارم 

                                                                                                   لیلا