باران صدای پای توست

آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشق

باران صدای پای توست

آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشق

با من بمان

با من بمان

ای تنیده در وجودم

       باتارهایی از عشق

 

                                                

                                                                                          

              با من بمان     هر چند کوتاه

دستهایت را به من بسپار

            می خواهم در تو غرق شوم

دستهایمان جوانه میدهد از عشق

                             اگر تو بمانی

 

                         

 

 

            می خواهم در آبی وجودت محو شوم

مثل ذره ای در امتداد تمام لحظه هایت

ترانه با هم بودنمان را سر می دهیم

اگر تو بخواهی

 

                                       

 

          حقیقت دوست داشتنم را در قلبم خاک میکنم

به خاطر تو

تورم دیوارهای قلبم می سوزند

             زخمم کهنه می شود و فریاد میزند

                 و همچنان خاموشم

در ستیز قلب و احساس قربانی می شوم

              و می سوزم در خورشید نگاهت

می دانم که نمی مانی با من

انتهای جاده با هم بودنمان مه آلود است

           راه بس تاریک است

  وحشت است بی تو

                می خواهم دستهایت را لمس کنم

                                    

 

آه عزیزم

         میدانم  در جدال وجدان و دلسوزی برای من میسوزی

  و منزجرم از این همه ترحم

صدایی می آید

                 کسی آوای حقیقت سر داده

کدام حقیقت گم شده را با تو بازگویم ؟

گناه من بیچاره را میبینی؟عاشق شده ام

                             و تو خود شاهدی

ای همیشه در وجودم

                                              بر من بتاب 

         بگذار خورشید وجودت تن یخ بسته ام را جان بخشد

پاهایم میلرزندکجاست گرمای وجودت

در کدامین لحظه گم گشته ام با تو؟

                       نمیدانم کدام ساعت کدام روز؟

وجودم را در تو جا گذاشتم

                        آه چه میبینم در آیینه ؟تورا

                       تو را با تمام خودم

چه کسی میداند؟

    من در تو گم شده ام تو در دیگری

فریادی خاموش وجودم را تسخیر کرده

                     تو کجای جاده به من رسیدی؟چرا حالا؟

من همه راه را تنها پیمودم   

 اما تو تنها نبودی

        انتظار برایم سیاه می شود                                         

 وشعرهایت برای دیگری قلبم را آتش میزند

اما تو نمیدانی

                     اشک مجالم نمیدهد

نمی خواهم بنویسم

                                          می خواهم خاموش بمانمlove

                  لیلا خرداد۸۷

                             

نظرات 5 + ارسال نظر
مریم یکشنبه 12 خرداد‌ماه سال 1387 ساعت 06:30 ب.ظ

تو روانی نشدی؟کارت از عاشقی گذشته یه فکری به حال خودت کن

[[[حسرت یکشنبه 12 خرداد‌ماه سال 1387 ساعت 10:23 ب.ظ

این شعرا رو واسه کی گفتید؟دارم دیوونه میشم
.تا حالا عاشق بودی؟

سارا یکشنبه 12 خرداد‌ماه سال 1387 ساعت 10:24 ب.ظ

.....................

مجید یکشنبه 12 خرداد‌ماه سال 1387 ساعت 10:58 ب.ظ

داری منو آزار میدی دختر لوس از خودراضی
؟فکر کردی چی میشه بیچاره میشی تو عشق واقعی رو از دست میدی.شعرات مثل خنجر.یکی ترا دزدیده و از شعرات معلومه کم محلت کرده مسخرت کرده.خوشحالم***************************

مسخره دوشنبه 13 خرداد‌ماه سال 1387 ساعت 09:11 ق.ظ

وای چه با احساس؟این دخترا همش دروغ می گن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد