باران صدای پای توست

آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشق

باران صدای پای توست

آه ای سفر کرده چه می توان گفت وقتی قلب من از جنس آیینه است و دستهای سرد تو خالی از عشق

منتظرت می مانم

سفیر آرزو

گم گشته ام و زندگی من را رها نمی کنــــــــــد                         

                 گلدسته های عاشقی دیگر صدا نمی کند

از بس که غم نشانده ام در کوچه های بی کسی

                  دیگر کسی ز عمق دل من را دعا نمی کند

با آنکه اشک داده ام به یاس های زندگی

                    با این همه صداقتم با من ندا نمی کـــــند           

دیگر صدای عاشقی در کو چه ها نمی دمد

                    دیگر قطار زندگی با من صفا نمی کنــــــــد

دیگر حصار دردو غم افسرده کرده عشق را

                    دیگر کسی از روی عشق دردی دوا نمی کند

لیلا میان کوه غم تنها سفیر آرزوست

                    در کوره راه  زندگی   تو را رها نمی کنـــــــــد

((لیلا علی اکبری))

                 

**********************************************

من سفیر آرزوهای پر از غزلم.می دانم که می آیی منتظرت می مانم.

از اینسوی دنیا تا آنسو که تو آنجایی اگر قلبمان با هم باشد انگار همیشه کنار هم هستیم.

بر من احسان کن قلبت را به غریبه ها نبخش.با من بمان .مگر نمی خواستی با تو بمانم؟

قولت چه شد؟ احساست می کنم میدانم راه دور است اما قلبم به تو نزدیک است

آشیان کوچک قلبت را به غریبه ها نسپاری  ما برای عشقمان می مانیم

بهانه ها را به باد بده .عشق را احساس کن                                              

تولدت نزدیک است

بذر نفرت را نکاری                  در روز تولدت محبت بکار  

 

               

 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد